Lieve allemaal.

Mambo (hallo) klinkt het veel. Ik antwoord met Poha (goed) Karibu zeggen ze dan wat welkom betekent. Asante Santa. (Bedankt) is dan mijn antwoord.. Vanuit vele hoeken klinken de kinderstemmen als ik langsloop of Piki …… MZUNGU!! Ze rennen en zwaaien. Ik :boks en zwaai.

Een dag of tien geleden nam ik afscheid van mijn luxe 4x4 belevenis met Allan. Allan is mijn Piki driver (nog voordat ik Piki ging associeren met Pikkie ;) op Mafia island. Afrikaanse uren hebben we zitten wachten op de boot die ons naar het vaste land zou brengen. Een leger boot. Tien uur zouden we vertrekken n de avond. Ben ondertussen gewend dat het dan wel een paar uur later kan worden. Het werd al bijna licht toen we vertrokken en het personeel was dronken. What shall we do with the drunken sailor zong het door mijn hoofd terwijkl ik probeerde wat te slapen op een houten bankje in de woeste golven. Een uitdaging om naar het toilet te zwalken, stappend over alle mensen die op de grond lagen te slapen. Het is me 1 keer gelukt, de andere keer was het niet zo n feest. Ik lag languit tussen twee mensen in die hard moesten lachen om die mzungu. Ik weet niet of ik deze bootervaring nog eens wil hebben, maar uiteindelijk bereikten we vasteland……en vervolgen de kust wat luxer in de totyota hillux.

We zetten het boxje op standje loud en genieten van all die prachtige tinten groen, de mensen, het eten. We volgen de kust tot op tien km van de grens met Mozambique. Wat is het hier mooi. Verlaten stranden en ik waag me meer en meer aan een visje. Komt hier vers uit de zee en het smaakt me goed. Zo bestel ik met enige regelmatig een Samaki (vis) met toch wel weer vaak de bonen in kokosmelk. Mango te over. En met dry Savanah (appelcider) wordt het weggespoeld. Ik moet weer even terug in mijn herinneringen, maar de kust heeft indruk gemaakt. Het historische stadje Mtwara met zijn oude 18 de eeuwse ruïnes, met al die tinten groen. De local pubs die we bezoeken waar het met enige regelmaat pikdonker wordt door de powercuts.

Lindi is een fijn kustplaatsje, waar ik Allan gedag zeg en mijn reis alleen verder gaat. Ik heb er ook zin in al zal ik het delen met Allan wel missen. In Lindi zit ik in een redelijk luxe hotel met warm water en zwembad. Tot nu nog geen warme douche gehad en het zwembad is relaxed dus nadat Allan weg is blijf ik hier nog een extra nachtje. Dan neem ik s ochtends een piki piki om me naar de bus te brengen die me hopelijk n twee dagen naar Mbamba bay zal brengen. Het is ongeveer 600 km. Ik kan halverwege vast ergens slapen. Ik stap achterop de piki en whoetssssjjjjj daar gaan we. We trotseren plassen en ik zie de mensen hun winkeltjes openen. Kinderen op weg naar school. Ik zwaai en verwonder en geniet. Dan stopt de Piki , ,Something wrong? Vraag ik nog. Het is niet ongebruikelijk dat apparaten ghet begeven in Afrika …. Hapana,,, zegt de pikkie driver. Hij stapt van zijn piki hangt zijn jongeheer uit zijn broek en watert nog net niet over mijn Birkenstocks … nou moe… ik kijk de andere kant op. Dit is nog eens een bizarre ervaring zeg. pikkie pikkie denk ik. Dit is een pikkie pikkie. Deze grap kan k natuurlijk niet aan hem vertellen . Te omslachtig. Ik grinnik er wat om als we weer verder rijden. Misschien is het zo dat alles wat je aandacht geef groeit. Maar sindsdien zie ik veel jonge en oude heren uit broeken hangen als ze moeten plassen. Als ik in een minibus stap en er wordt een sanitaire stop gehouden dan plassen de mannen ongegeneerd op een meter afstand. Ook vrouwen trouwens. Tja. De titel pikkie pikkie heb ik ook gekozen omdat een tweede maal achterop een pikkie hetzelfde meemaakte. Deze keer had de driver zijn jonge heer al bijna uit zijn broek hangen op een halve meter afstand toen ik Hapana riep… en gebaarde dat hij wat verder kon lopen en ik het niet wilde zien….. hij luisterde wel :)

Dan kom ik aan op het busstation. Heerlijk. Kleurrijk. Muziek. alles gaat op en in de busjes. Vis, kippen, meel, frisdrank mango’s rijst mais. Daartussen proppen zich mensen in de bus en ik meng me ook op de stoel naast de chauffeur . Daar gaan we dan. Op weg naar Mbamba bay aan lake Malawi. Ik hoop dat ik 300 km kan afleggen vandaag.

Lang verhaal kort. DAt is niet gelukt. Ik doe er utideindelijk drie dagen over. Stap uit in Msasi en Songea. Waar ik hotels heb met een droge chapati als ontbijt, vloerbedekking op de muren en lauw bier. Maar ik wil niet in het donker aankomen.

In Mbamba bay slaap ik een nacht in een hotel in de heuvels met uitzocht op het meer. Dan ontdek ik bij een wandeling een local plekje waar ik aan het meer slaap voor maar 20000 schilling ( 7 euro) Magisch om de vissers uit te zien varen in hun houten bootjes, De vrouwen die de was doen in het meer.

Dan ontmoet ik vrienden van Allan. Benjamin is Spaans en zijn vrouw Kulu komt uit Tanzania. Samen runnen ze een klein restaurantje. Het klikt. Ze nemen me mee naar stranden met boot en auto. Ik ben er getuige van dat ze een enorm stuk stand kopen voor maar 200 dollar (bizar)

Ik wil graag naar Zambia en neem een ferry vanaf Mbamba bay naar Matema. Daar ben ik nu. Uitzicht op meer. De ferry bracht me in 25 uur naar dit mooie plaatsje. Ik slaap lekker in mijn hutje en het is een heel andere ervaring dan de Mafia dronken sailor ervaring. De tijd verspringt soms naar Malawiaanse tijd. (Een uur eerder) Ik moest wakker gemaakt worden omdat ik de wekker had gezet maar niet doorhad dat de tijd versprongen was

Rennend, in mijn haast de oplaadkabels vergeten, haast ik me van de ferry achterop een pikkie … jawel een pikkie pikkie it is. Na vijf minuten moet de jongen plassen en je raadt het al….. gelukkig staat hij met z’n rug naar me toe.

Nu net terug van een prachtige wandeltocht.

Ik ga morgen ook hiken, en dan post ik de volgende blog vast vanuit Zambia!

Liefs Jet