Lieve allemaal, het is al enige tijd gelee dat ik een update heb geplaatst van mijn avonturen op het Afrikaanse continent.Na mijn viscurry nog een paar afscheids savanna s gedronken met Charitiy in Mpulungu en weer back on track. Ik heb zin in de ferry die me van Mpulungu naar Sumbu gaat brengen en ben al vroeg bij de haven. De ferry blijkt wat kleiner dan gedacht en ook de vertrektijden zijn weer Afrikaans. Maar ik settel me in de schaduw en geniet van alles dat ik zie. Hele bankstellen, televisies, sugar cane, rijst, maiismeel, vis, kippen, watertanks, worden op de boot geladen. Niet georganiseerd - heerlijk om te zien. Na een paar uur mogen ook de passagiers erbij en off we go. Ik vind een plekje tussen twee big mama;s en koop een flesje water en chips. We kletsen wat, lachen wat en ze verwonderen zich over mijn genagels. Dat willen ze ook. Ik duik in mijn tas en vind nog nagellak.Ze beginnen hun nagels te lakken en luidkeels bewonderend hun nagels te showen aan de rest van de mamas op de boot. Een aantal uren later had minstens de helft van de vrouwelijke passagiers vuurrode teennagels ? Net toen ik besefte dat ik riant plek had en onder het geluid va de motor wat wegdoezelde hoorde ik commotie. Houten bootjes kwamen aanvaren vanuit kleine dorpjes en mensen werden letterlijk vanuit de bootjes de ferry opgetrokken. Ook de tv en bankstel verdwijnen op een vlot richting de dorpen, prachtig schouwspel. Als we aankomen loopt een jongen met me me mee. Hij heeft suikerriet mee voor heel zijn familie en staat erop mijn rugzak ook nog te dragen. Hij weet een hotel - very cheap - en ik loop met hem mee. Bij zijn vrouw koop ik wat nootjes die slof zijn en daarna bereik ik het hotel. Het blijkt een lodge zonder raam en douche, geen mensen die Engels spreken maar ik besluit te blijven. Er is niks anders in dit gebied behalve kilometers verderop luxe lodges die niet bestemd zijn voor mijn budget. 120 kwacha armer (4 dollar) verlaat ik heeeeel vroeg het ‘hotel’ en hoop op een bus naar masaka. Maar bussen zijn hier niet ? wel drie rijp voor de sloop auto’s die me naar Masaka kunnen brengen als chared taxi ? fantastisch- ik wacht tot de wagen geviuld is vouw me dubbel en begeef me weer op bumpy roads. Mijn muziek boxje wordt erg gewaardeerd en zo rijden we onder het genot van Bob Marley een aantal Afrikaanse uren naar Masaka . No woman’ no cry wordt luidkeels meegezongen. Het is gezellig.

En dan arriveren we in Masaka - een klein dorpje met wat meer lodges, Ennnnn last but not least … een geweldige waterval die ik MOET bezoeken, vooral om mijn beweging te krijgen verlang ik naar natuur en wandelen. Zo gezegd zo gedaan. Ik bezoek de waterval , maak wat kiekjes en heb (een klein beetje) )beweging :)

Lusaka’ de hoofdstad is best rustig als je het vergelijkt met Nairobi of Kampala, ik mis de pikis, niet de pikkies ;) die me opwachten als ik uit de bus stap. Het zijn taxi chauffeurs nu en ik download een app om een eerlijke prijs te krijgen. Een soort Uber, reuzehandig. Zambi ja of nee is de titel omdat ik regelmatig de Swahili vibe mis in dit land, ik kan het moeilijk uitleggen. Het is gewoon zoals het is. Of zoals het voor mij voelt. Ik heb zin naar Kenia te gaan of Uganda of Rwanda? Toch beslis ik later, na een fijn gesprek met Janwillem om via Zimbabwe naar Mozambique te reizen en daar te duiken ..

En dan komen er ineens weer super leuke en verassende dingen op het pad. Zo ben ik naar Kafue gegaan en heb twee dure maar fijne dagen gehad, game drives (cheeta was het meest bijzondere wat ik heb gespot) en een nijlpaard op vijf meter afstand rende me hard voorbij

Livingstone met zijn indrukwekkende Vic falls zijn echt het bezoeken waard,

Na een bus en taxirit van 13 uur ben ik dan vanuit Livingstone in Siavonga. Ik boek in de bus nog een air B en B omdat alles heeeel duur is hier. Ook een Zambi nee?.

John, de Engelse eigenaar haalt me op vanuit het dorpje en het blijkt een pareltje. Self catered lodge aan het water. Eigen koffie maken en een eitje bakken is ook weleens leuk. Met Johns vrouw Edith heb ik meteen een klik,en we ondernemen van alles. Gister woman’s day gevierd in de plaatselijke ? kroeg en tot in de vroege uurtjes gedanst…… correctie - ik heb wat mee gedeind met de muziek . Met geen mogelijkheid krijg ik het voor elkaar zo te dansen als,de Zambiaanse dames en heren. Ik vind het zo boeiend om naar te kijken. Dit is dan weer ZambiJa…

Wordt weer vervolgd

Jet