Malawi, the warm heart of Africa. Mooie warme herinneringen ben ik hier weer rijker geworden :) Al heb ik het hier voor het eerst ook koud gehad!

Ik ben weer ‘terug’ met mijn gedachtes bij het plekje in Usisya Malawi. Daar waar ik de veerboot heb genomen naar Nkatha bay. Wat een gave ervaring was dat weer. De dagen voor deze veertocht nog gehiked, naar een prachtige waterval waar mindfullness niet meer nodig is omdat het plekje en het geluid van het water je meteen rust geeft. Door het dorp terug wandelend met gids Griffin, ontmoet ik zijn moeder en eet ik mandazi (cake) nsima (jaja de maispap is weer op het menu ;) en pompoenpuree (deze vind ik heel smaakvol)

Als ik terug ben besluit ik in de vooravond een potje te poolen met Griffin en wat vrienden. Maar meer dan wat half of heel dronken dorpsbewoners tref ik niet aan. Allemaal zwalkend rondom een pooltafel, met luide muziek en 1 mzungu. . . Verschrikkelijk ongemakkelijk voel ik me niet, maar als ik daarna merk dat alle poolballen vol gaten zitten, en de stick krom en het bier heel warm lopen we weer terug. Ik kruip lekker vroeg in mijn cabana aan het meer, waar ik wakker word van de apen die over het dak lopen, en de zon die naar binnen schijnt.

De Ilala is een feestje. Vooral omdat ik een eersteklas ticket heb en daarom de beschikking over een bar, stoel en heerlijk windje en uitzicht op het bovendek. Met honderden mensen staan we aan de kant te wachten tot we met bootjes naar de Ilala gebracht worden. Ondertussen is het bedrijvigheid alom. Vissers halen hun netten leeg, vrouwen staan te zingen en kinderen spelen in het water. Het is lastig uit te leggen maar ik merk vaak dat ik wachten dan fijn vind omdat er zoveel te zien en te ontdekken valt. Dan mag ik ook in de boot, schat dat ik nummer 41 was waar er plek is voor 20. De muziek staat op standje ‘loud’ en na een paar minuten word ik letterlijk de Ilala in geduwd waar ik toch dankbaar ben dat ik een eerste klas heb ;) Ik bestel een koude Safari en zie na een paar uur de plek waar Lon en JW zo lang hebben gewoond. Er staat nu een ander huis, maar er komen toch ook weer heel veel herinneringen naar boven.

Besluit een nacht in een heel goedkoop hotel te overnachten en dat was duurkoop. Niet geslapen, had het gevoel dat ik op de dansvloer tegen de basspeaker aan lag te slapen. Zoveel herrie… Geen moeilijk besluit dus de volgende nachten naar Mayoka te gaan. Deze plek ken ik nog. Ik rust hier weer goed uit en bezoek de schooltjes van Rjimke, Chimwemwe. Samen met Innocent (die ik ook nog van een decennia geleden ken) stap ik achterop een boda en zie dat de kinderen plezier hebben, de juffen van het eerste schooltje herkennen me nog van 8 jaar geleden. We kletsen wat bij, en ik maak verslag en foto’s voor Rjimke.

Dan heb ik app contact met Paula, zij past op huis en honden van ‘Makuzi’. Ook een tof plekje aan het meer. Lonneke tipte me dat zij hier is met haar dochter. En hoe lekker is het weer eens Nederlands te praten. Ik neem tonic en gin mee en heb een ontzettend gezellige middag en avond. Met Paula vertrek ik de volgende ochtend naar de markt, waar we wat groente en fruit kopen en vanwaar ik me in een busje prop op weg naar Lilongwe. Helaas moet ik ver omreizen omdat de kustweg te beschadigd is door de regen. Mijn uiteindelijke bestemming is Monkey bay en Cape mclear. Maar voor ik daar ben ben ik heel wat uren zoet, kom ik pas tegen middernacht in Lilongwe aan, en ontdek ik dat in Lilongwe google maps niet werkt. Mijn hotel is niet te vinden. Ik ben moe dus vraag de chauffeur of hij nog een hotel kent. Zowaar. Ik neem genoegen met een korte nacht en lauwe koffie in de morgen en ga lekker vroeg op weg naar lake side Monkey bay. Hier mag ik weer een heel stuk achterop de piki (YOEHOEOEEO) en bijna zijn we bij de idylische accommodatie waar ik zo n zin in had. Bijna… want de weg verandert in water en ik kan de hutjes niet bereiken. Als ik op het punt sta terug naar de weg te gaan komt er een kano aanvaren die me naar mijn hutje brengt. De toiletten, douche en restaurant bereik ik ook alleen met de kano. Whahaa. Ach. Het was eigenlijk best heel leuk voor een nachtje. Maar ik ben hier ook echt de enige gast en ik voel dat ik ook wel zin heb in wat aanspraak. Dan is het met kano, fietstaxi en motor niet zo ver naar cape mc Lear. Ik settel me op een ligbedje in een fijn verblijf met uitzicht op het meer. De zonsondergang is fantastisch, en er zijn ook nog eens een handjevol andere reizigers waar ik mee kan proosten en verhalen delen. Hier blijf ik dan ook vijf nachten alvorens ik naar Zomba ga. . .

Ik geniet van Zomba, ontdek al snel weer een tentje waar massage en gelnagels bijna niks kosten ;) en de plaats is rustig en vol sfeer. Op het Zomba plateau hike ik een heel eind berg op en af. Mooi!!! Blaren en spierpijn na deze tocht. S avonds ben ik dankbaar dat ik nog een jas gekocht heb in Mzuzu… het is koud! Een nieuwe ervaring voor mij is een bed in een slaapzaal… ik twijfel of ik dit aandurf maar het hotel is verder fijn en het is maar voor een nachtje, daarna is er weer een prive kamer vrij. Positief blijven denken, gewoon doen. Ik lag maar met een paar anderen op een zaal met tien bedden. Ik kruip bovenin het stapelbed in de hoek, zo ver mogelijk van iedereen vandaan. Een fantastische ervaring was het. Net voordat ik tevreden kan slapen kruipt een corpulente Zwitser in het bed naast me. Hij excuseert zich dat hij een snurk apparaat heeft die maar zachtjes geluid maakt. ‘ It’s okay’ geef ik aan. ‘Good night’

Binnen no time was hij in dromenland en ik, ik kon dat apparaat zelfs door mijn rustgevende slaapmuziek heen horen. Lukte me ook niet me te focussen op wat anders. Tja, dat is waarom ik niet zo van slaapzalen houdt.

Wat is het dan lekker om deze reis af te sluiten in Dar es Salaam. Kigamboni is een plek aan zee, met fijne strandhutjes en een tropische bries. Dussssss om het verhaal niet onnodig nog veel langer te maken ;) … ik reis van Zomba naar Blantyre, daar verkies ik de lucht in plaats van land en zee, en binnen twee uur ben ik weer in Tanzania. En wat heb ik hier een gave cabana aan zee. Tien meter lopen en ik ben in het verkoelende water. Wat verderop een paar barretjes, en vooral… de local sfeer vind ik hier fijn. Nou ja.. correctie.. vannacht was het niet fijn want weer lag ik tot vier uur ’ s nachts wakker van het feestje pal naast mijn hutje. Nu hoor ik net dat dit vannacht weer zo is dus ik pak mijn pack maar weer op mijn back en vertrek wat kilometers verderop straks.

En dan … en dan…. Ja aan alles komt een eind, ook aan deze maanden vol ervaringen en avontuur. Overmorgen vlieg ik weer naar Amsterdam. Maar mijn intentie…. Nieuwe reisplannen maken want wat word ik hier toch blij van.

Liefs Jet